پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

نظام سلامت کشور از دیرباز و از ابتدا بر پایه ترکیبی از بخش دولتی و بخش خصوصی به ارائه خدمات پرداخته است. دولت مکلف است سلامت جامعه را تأمین کند و از مردم، به‌ویژه بخش‌های نابرخوردارتر، با ارائه خدمات سلامت باکیفیت در بخش دولتی حمایت کند. در عین حال، بخش خصوصی به عنوان بخشی اساسی از نظام سلامت کشور، قسمت قابل‌توجهی از خدمات سلامت را ارائه داده است و از بار بخش دولتی کاسته تا بهتر بتواند جمعیت‌های نابرخوردارتر را تحت پوشش قرار دهد. ارائه خدمات به آن بخش از جمعیت که امکان بیشتری برای استفاده از خدمات بخش خصوصی داشته‌اند این اجازه را به بخش عمومی و دولتی داده است تا محدودیت منابع خود را تا حدودی جبران و مدیریت کنند.

بر اساس گزارش بانک جهانی، پرداخت از جیب خانوار‌های ایرانی برای هزینه‌های درمانی در سال ۱۳۹۷ حدود ۳۵ درصد است که این میزان بسیار بیشتر از متوسط جهانی این شاخص یعنی ۱۸ درصد بوده است. رتبه ایران در جهان در همان سال، رتبه ۱۱۶ در بین ۱۸۷ کشور بوده است. شاخص دیگر در بخش بهره‌مندی از سیستم سلامت، هزینه‌های سلامت منجر به فقر است. این شاخص حدی است که خانواده در حالت عادی بالای خط فقر است، اما پس از پرداخت هزینه‌های بهداشتی از جیب به زیر خط فقر می‌رسد.

علی حیدری (نایب رئیس هیات مدیره سازمان تامین اجتماعی) در یادداشت پیش‌رو به تشریح شرایطی می‌پردازد که می‌تواند به «ناترازی بیمه‌ای» بیانجامد؛ شرایطی که محصول ناکارآمدی سیستم بیمه‌ای و تامین اجتماعی است.

امروز برای سومین روز پیاپی، بازنشستگان کشوری مقابل سازمان برنامه و بودجه تجمع کردند.